Son yıllarda adını duymaya başladığımız çok fazla isim ve çok fazla üretim var. Bu şarkılardan birçoğu maalesef gözden kaçıyor. Ancak bir arkadaş ya da dost önerisiyle haberimiz oluyor çoğu zaman bu şarkılardan. Halbuki bir dinlemeye başladığınızda “Ben neden daha önce keşfetmemişim ya” dedirtiyor neredeyse hepsi. Lokal Ekspres tam da bu gerekli ihtiyaçtan doğdu. Bu seride Türkiye’nin müzik sahnesinden yeterince takdir görmeyen, dinlenme rakamlarında hak ettiği ilgiyi bulamayan ama aslında taş gibi olan şarkılar yer alıyor.
Lokal Ekspres’te bu hafta ilk 10’da yer alan şarkılar sırasıyla şu şekilde:
? Çakal & Arem Özgüç & Arman Aydın – Sapla
? Heja – Eve Dönesim Yok
? Alizade – Kedi Gibiyim
?️ Papa Benj & Oversize – Mona Lisa
?️ Nurettin Çolak & Melis Fis – Nasıl Uyuyorsun?
? Dilan Çıtak – Kasko
㊗️ Sorry Nobody – Dipteyim.mp3
? Semicenk – Kalleş
? Pi – Cane Corso
? Anıl Piyancı – Bi Çare Yok Mu?
Anıl Piyancı – Bi Çare Yok Mu?
90’larda yükselişe geçen ‘şehirli rock’ın pop dinleyicisiyle uyumlu yıldızlar yaratmasının ardından başta rap olmak üzere diğer müzik türlerinin de önü açıldı, başta Cartel olmak üzere pek çok rap sanatçısı geçmişten günümüze -şimdiki kadar ana akım olmasa da- üretti ve üretmeye devam etti. Rap her ne kadar son dönemde -en sonunda- ana akımın göbeğine yerleşse de her rap’çi herkese hitap etmiyor.
Pandemi öncesinde Zeynep Bastık ile kaydettiği ‘Bırakman Doğru Mu?’ ile büyük bir çıkış yakalayan Anıl Piyancı, özellikle bu şarkısıyla pop dinleyicilerinin de dikkatini çekerek rap dinlemeyenlerin dahi sempatisini kazanmıştı.
Kasım ayında yayınladığı ‘Bi Çare Yok Mu?‘ da aslında onun rap, pop ve rock arasında bir çizgide, hani o çok ihtiyacımızın olduğu ‘muhteşem 3’lü’ tadında bir iş. Anıl Piyancı daha iyilerini yapabilir mi, yapabilir. Özellikle de ‘Bırakman Doğru Mu?’yu yapmış bir şarkıcı çok daha rap-rock-pop dengeli, herkesin diline düşecek hem hit hem de havalı bir şarkı yazabilir. ‘Bi Çare Yok Mu?’ Anıl Piyancı’nın müzik yolculuğu için umut veriyor.
Pi – Cane Corso
Pınar Demirkol ya da sahne adıyla Pi, son dönemde ağırlıkla erkek vokallerin ön plana çıktığı rap sahnesinde henüz yeterince hak ettiği dinlenme rakamlarına ulaşabilmiş değil. ‘Hip hop yapan kadın’ denildiğinde maalesef akla gelen ilk örneğin Nicki Minaj olması ve ‘şekilci tek tip’leri bilhassa da kadınlar nezdinde henüz yeterince kıramadığımız bir dönemde Pi belki çok yavaş ilerliyor ama gayet “Hmmm” dedirtmeyi başarıyor.
2020 yılında yayınladığı ‘Şekil’le dikkatleri üzerine çeken Pi, 2022 yılında Avaz ile kaydettiği ‘Prime Time’la ve son olarak da ‘Cane Corso’ ile karşımıza çıktı. ‘Cane Corso’, herkesin anlayacağı şekilde ‘eski usul rap’ sevenlerin asla ıskalamaması gereken bir şarkı. Son dönemde her şarkının birbirine benzediği bir dönemde Pi’nin “Bakın, rap sadece son dönemde duyduğunuz türde bir şey değil” tavrı da çok başarılı, şarkının genel havası da. Pi eğer daha sık aralıklarla üretip bir istikrar yakalarsa özellikle de hip hop’taki kadın vokal boşluğu nedeniyle bir anda göze çarpabilir, takdire şayanlığı daha net algılanabilir. Biraz istikrar lazım Pi’ye.
Semicenk – Kalleş
2022 yılında Funda Arar ile düet yaptığı ‘Al Sevgilim‘le radyoların gözdesi olan, bir de üzerine aynı başarıyı dijitalde de yakalayan Semicenk, çok da fazla arayı açmadan bir de Serdar Ortaç’ın ‘gençler açılımı’nda ‘Mesafe’yi söylemiş ve bu yeniden yorum öylesine dillere düşmüştü ki ‘Mesafe’nin orijinali bile hatırlamaz olmuştuk.
‘Mesafe’nin son dönemde yarattığı heyecanın üzerine bir de ‘Karışık Kaset’ adını verdiği 6 şarkılık EP ile karşımıza çıkan Semicenk, özellikle de son şarkı ‘Kalleş’le henüz 25 yaşında şunu kanıtlıyor: Yıllardır aranılan ‘modern arabesk star’ sonunda bulunmuştur, Semicenk ‘arabesk’ten kopamayanları rap ve pop ile uyumlu bir ‘revize’ halle karşımıza çıkarmaya devam edecektir.
Semicenk’in ne kadar üst düzey bir fark yarattığı tartışmalı olsa da yılbaşı eğlencelerinde bile rastladığımız ve kopamadığımız arabesk tadın en azından trend olan müzikle uyumlu bir genç yıldızla devam etmesine hiçbir kimsenin itirazı olamaz elbette. Daha az, daha öz diyelim biz ona.
Sorry Nobody – Dipteyim.mp3
Son dönemin en heyecan verici gruplarından biri elbette Sorry Nobody. Geçtiğimiz günlerde ‘3091’ adlı albümlerini yayınlayan ve daha önce yayınladıkları single’ları bir araya getiren Sorry Nobody, yer yer sert, yer yer yenilikçi bir havada üretmeye devam ediyorlar.
Özellikle de ‘Dipteyim.mp3’ şöyle bir ‘Uzak doğu sertliği’ sevenleri, hatta direkt örnek vermek gerekirse Ado’nun ‘Usseewa’sı gibi ‘bilgisayar oyunu müziği’ tadındaki haliyle gerçekten bal gibi, börek ve/veya çörek gibi.
Sorry Nobody eğer Türkçe müzikte bu tür bir ‘dijital pop’ tadında daha siberpunk sularında yürümeye devam ederse ve bu sound ile rap’lerini ayrıştırabilirlerse hem çok daha havalı hem de çok daha fark yaratan ve iz bırakan bir noktaya varabilirler. ‘Dipteyim.mp3’ umut veriyor ve iyi bir deneme. Yüz güldürmeyi asla ‘tek şarkı’da bırakmamalılar.
Dilan Çıtak – Kasko
2014’te ‘Çık Dışarı’yla hafif caz hafif pop bir yerden müzik yolculuğuna adım atan Dilan Çıtak daha sonrasında ise -doğal olarak- kendisinden beklenen “İbrahim Tatlıses’in kızı olmak arabeski revize etmeyi gerektirir” döneminden geçmişti. Ama -şükürler olsun- Dilan Çıtak bu dönemi çok fazla uzatmadı ve asıl yürümesi gereken yolda, yani altyapı bazında olmasa da tavır ve stil olarak ‘Türkiye’nin afro pop’çusu’ tadında ilerliyor.
Son yayınladığı ‘Kasko’ öylesine ışıl ışıl ki bunca zamandır Dilan Çıtak’ın kendi ışığına yaklaşamamasını büyük bir kayıp olarak görmemek çok zor. Dilan Çıtak, ‘Çık Dışarı’ ve ‘Kasko’ arasındaki o uzun 8-9 yıllık dönemi daha kısa tutabilmeyi başarsaydı çok daha hızlı bir şekilde kendine varabilir ve bizlere farklı bir pencere yaratabilirdi.
Geç olsun, güç olmasın. ‘Kasko’ videosundan altyapısına kadar her şeyiyle kusursuz bir iş. Dilan Çıtak iyi bir vokal ve ‘Kasko’ onun için ‘gerçek doğum’ tadında.
Nurettin Çolak & Melis Fis – Nasıl Uyuyorsun?
‘Gözümün Feri Yok’ta Anıl Piyancı, ‘Öldüresi Var’da Berkay Altunyay, ‘Girdap’ta Ayça Özefe, ‘Tam 7’de Al Beni’de Sufle’yle güçlerini birleştiren Nurettin Çolak, yaptığı iş birlikleriyle son dönemde az biraz geri planda kalan ‘DJ/prodüktör müziği’ni tekrar canlandırıyor. Özellikle de Melis Fis’le kaydettiği ‘Nasıl Uyuyorsun?’ tüm sempatikliğiyle sadece Fis’e değil aynı zamanda Nurettin Çolak’a da büyük bir artı puan kazandırıyor.
2000’li yılların sonu ile 2010’lu yılların hemen başında popülerlik kazanan ‘prodüktörlere eşlik etmek’ öyle çok birbirinin benzeri üretimlere sebep olmuştu ki bu durum dinleyicilerde de yorgunluk yaratmıştı elbette. Nurettin Çolak’ın son dönemde genç yıldızlarla kaydettiği şarkılarda ise ‘nabza göre şerbet’ tadı dikkat çekiyor. Yani Melis Fis’le Melis Fis olan Çolak Berkay Altunyay’la da Berkay Altunyay oluyor.
Nurettin Çolak’ın popüler genç yıldızlarla çıktığı yolda ilerleyen dönemlerde daha majör yıldızlarla çalışıp popülerlik hedefinde olmak yerine genç ve yetenekli yıldızlarla tıpkı Deeperise-Jabbar ışıltısı yaratması, yani şu anda yürüdüğü yoldan yürümeye devam etmesi işin takibi açısından daha heyecan verici sonuçlar doğurabilir.
Papa Benj & Oversize – Mona Lisa
Papa Benj ve Oversize bir süredir birlikte üretiyor ve hem solo olarak hem de ortaklık bazında keyifli bir denge yakalıyorlar. ‘Mona Lisa’ da daha ilk dinlemede dinleyiciye oldukça taze bir tat vermeyi başarıyor. Bir yandan yerel bir yandan da evrensel olabilen ‘Mona Lisa’ uzak-yakın dengesini muazzam yakalayarak gelecekte her iki isim için de ümit veren bir sonuca varıyor.
‘Mona Lisa’nın en dikkat çeken kısmı elbette ‘akışına bırakması’. Yani şarkı öylesine akıp gidiyor ki ne zaman başladığını, ne zaman geliştiğini, ne zaman sona erdiğini asla anlamıyorsunuz. “A, nakarat, B, nakarat” şeklinde ilerleyen, melodi yoksunu birbirinin benzeri üretimler arasında verdiği his ile ayrışmayı başaran ‘Mona Lisa’ hem Papa Benj hem de Oversize’ın ikili olarak birbirleri için gerekli ve önemli olduklarının en somut kanıtı.
Alizade – Kedi Gibiyim
Rusya’da doğan Azeri kökenli Alizade, daha önce size antipatik bir isim olarak geldiyse bile kendini ‘kedi gibi’ sevdirebilir çünkü aralık ayının ortasında yayınladığı ‘Kedi Gibiyim’ gerçekten hem doğru hem de eğlenceli bir şarkı. Rap yaparken pop’la uyumlu olmak ve arada ‘geçişken’ bir tat yakalamak oldukça tatlı gelişmeler. Alizade başarmış işte bunu ‘Kedi Gibiyim’de.
Biliyorsunuz uzun bir dönem boyunca ve ne yazık ki hâlâ rap’e alerjimiz tamamen tükenmedi. Neyse ki bugünlerin Z kuşağı birkaç yıl içinde daha da büyümüş olacak ve rap’i artık daha yüksek perdeden talep ediyor olacak. Alizade R&B ve hip-hop tarzının en keyifli işlerine imza atan doğru örneklerden biri. Onu seversiniz, sevmezsiniz size kalmış ama işleri farklı ve umut verici.
Heja – Eve Dönesim Yok
Son dönemin en keyifli şarkılarından biri Heja imzalı. Daha önce adını duymamış olanlara “Ayıp ediyorsun!” diye bağırabileceğimiz bir şarkıya imza atmış Heja. Aralık ayının ortasında karşımıza çıkan ‘Eve Dönesim Yok’ 2000’ler nostaljili single kapağından vokaline ve temposuna kadar öylesine su gibi akıp gidiyor ki şarkıya yüksek sesle eşlik etmemek çok zor.
‘Eve Dönesim Yok’ta doğru olan şey şarkının dinamikliği elbette. Yani her saniyesinde “Acaba şimdi ne olacak?” heyecanı yaratmayı başarıyor, gerektiğinde yükseliyor, gerektiğinde yerinde sayıyor, gerektiğinde ise yükselişe geçiyor.
Aradığımız şey dinamizm ve ‘Eve Dönesim Yok’ta da tam olarak bu var işte. Heja, ‘Eve Dönesim Yok’ çizgisinde istikrarını koruyarak ilerlerse önümüzdeki dönemde çok daha majör bir yıldıza dönüşebilir, çünkü heyecan veriyor.
Çakal & Arem Özgüç & Arman Aydın – Sapla
Şimdi bana kaybolan yıllarımı geri verseniz ve üzerine de “2023’ün son büyük hit’i ne?” diye sorsanız vereceğim cevap elbette ‘Sapla’ olur. Çakal, Arem Özgüç ve Arman Aydın ortaklığı ‘Sapla’ öylesine havalı, öylesine gümbür gümbür bir hit ki şarkının her kısmına ayrı ayrı ayılıp bayılabilirsiniz. Daha doğrusu şöyle diyelim, şarkının herhangi bir kısmından etkilenmeyen, hafif bir coşmayan, kudurmayan insan değil insanımsıdır, eksik enerjili insandır.
‘Sapla’ tıpkı Türkçe pop şarkıları tadındaki ‘kolay ezberlenebilir’ nakaratına rap temposu ekliyor ve tüm bunlara Arem Özgüç ve Arman Aydın gibi son dönemin en havalı ve keyifli işlerine imza atan ikilisi de eşlik ediyor ve 2023’ü işaret eden takvimler hoppidi bir şekilde 2024’ü gösteriyor.
‘Sapla’ hem doğru hem de keyifli bir kombin ve bu tarz işlere çok ihtiyacımız var. Organik geçişler, türlerin bir öneminin olmadığı, kendi başına ayrı bir havanın yaratıldığı daha doğrusu yaratabildiği işler aslında hepimizi gevşetecek ve iyi gelecek. E artık gevşemeye ihtiyacımız var. ‘Sapla’ için Çakal, Arem Özgüç ve Arman Aydın üçlüsünü şapka hem de fötr şapka!
twitter.com/mayksisman
instagram.com/mayksisman
youtube.com/mayksisman
[email protected]
